Στις 31 Μαρτίου του 2014, με αφορμή την οικονομική πολιτική της πολιτείας στον αθλητισμό σε σχέση με την χρηματοδότησή του
, έγραψα «Ελληνικός Αθλητισμός Ώρα μηδέν. Ένα βήμα πριν το λουκέτο, απαιτείται επανασχεδιασμός και αναπροσαρμογή της επιχορήγησης».
(μπορεί ο καθένας να το βρει με αναζήτηση στα διαδίκτυο)
Στο εν λόγω κείμενο υπογράμμιζα πως «…αντί να επεξεργαστούν ένα σχέδιο αντιμετώπισης της κρίσης στον ερασιτεχνικό αθλητισμό, ως αντίδοτο στο να σπάσει το βαρύ πέπλο της απογοήτευσης, της ανασφάλειας, της απαισιοδοξίας και της αβεβαιότητας για τις προοπτικές και το μέλλον των επόμενων γενεών, κοιτούν αριθμούς και κάνουν αφαιρέσεις, περικόπτοντας τους διαθέσιμους πόρους του ερασιτεχνικού αθλητισμού οδηγώντας τον στο θάνατο…» Όπως και ότι «…Δεν μπορώ όμως και να δεχτώ πως πρέπει να αντιμετωπιστεί ως μια ζημιογόνα ΔΕΚΟ ή υπερχρεωμένος Οργανισμός Τοπικής Αυτοδιοίκησης.Ο ερασιτεχνικός αθλητισμός ως κομμάτι του πολιτισμού και της παιδείας, αποτελούσε παραδοσιακά την κινητήριο δύναμη και την πηγή ζωής για την ελληνική κοινωνία…» περαιτέρω σημείωνα ότι «…είναι αναγκαίο, περισσότερο από ποτέ, μία συνολική επαναπροσέγγιση της πολιτικής και των πολιτικών, της αυτοδιοίκησης και των αυτοδιοικητικών για τον Αθλητισμό και όχι με αποσπασματικά μέτρα της λογικής που επικρατεί εδώ και χρόνια…».
Στις 31 Μαρτίου, τόσο από την προηγούμενη δημοτική αρχή όσο και από την σημερινή, συμφωνούσαν όλοι και δεσμευόταν πως η νέα αυτοδιοικητική θητεία (όποια και αν ήταν η αρχή που θα επικρατούσε στις εκλογές) θα έδινε ιδιαίτερη βαρύτητα στον αθλητισμό ξεκινώντας από μια νέα βάση δίνοντας λύση στις όποιες στρεβλώσεις και στα «κακός κείμενα» υπήρχαν καταγεγραμμένα στον αθλητισμό του Δήμου της Κοζάνης. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι η σημερινή δημοτική αρχή δεσμευόταν πως θα έφτιαχνε λίγο πολύ ένα μοντέλο αθλητισμού «Κοζάνη τόπος να αθλείσαι», αφού θα έφτιαχνε την «Κοζάνη τόπο να ζεις».
Αντί αυτού όμως εδώ και μερικές εβδομάδες βιώνουμε την λαϊκή ρήση «ΜΙΑ ΑΠ΄ΤΑ ΙΔΙΑ» ή «ΚΑΙ ΜΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ».
Η ανάληψη των καθηκόντων της νέα προέδρου του ΟΑΝΠ Κοζάνης η οποία συνοδεύτηκε με γλυκό «σαραγλί» (επέλεξε πρώτα να σερβίρει το γλυκό και μετά, την πίκρα) δείχνοντας ότι είναι μια καλή και άξια νοικοκυρά, προχωρά στην άσκηση διοίκησης με δουλειές του ποδαριού.
Πέρασε στα γρήγορα μια βόλτα απ΄τα στάδια, είδε τους ανθρώπους του αθλητισμού στο πόδι και ξεκίνησε με γοργούς ρυθμούς τα διοικητικά μέτρα του "προγράμματος¨ «ΛΟΥΚΕΤΟ ΣΤΟΝ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ».
Πρώτο θύμα η ΕΠΣ Κοζάνης, δεύτερο θύμα τα αθλήματα σάλας (για τους βιαστικούς, που θα μιλήσουν για μαζικό αθλητισμό. Άλλο αθλητισμός «ο Σχολικός-Σωματειακός» και άλλο η άθληση όλων των πολιτών τον οποίο ονομάζουμε «μαζικό αθλητισμό», θα δούμε πόσο θα περπατήσει ο μαζικός αθλητισμός).
Πρώτη αλήθεια, πανθομολογούμενη!! Ο Αθλητισμός στο σύνολο του χρειάζεται επειγόντως μια επανεκκίνηση και μια νέα χάραξη, προσαρμοσμένη στα δεδομένα της χώρας. Είναι αναγκαίο, περισσότερο από ποτέ, μία συνολική επαναπροσέγγιση των πολιτικών, των αυτοδιοικητικών και των παραγόντων του Αθλητισμού στην κατεύθυνση θέσπισης νέων κανόνων και εξεύρεσης υγιών λύσεων, καθώς τα αποσπασματικά μέτρα της λογικής που επικρατεί εδώ και χρόνια, οδηγούν τον αθλητισμό στο να βάλει λουκέτο.
Δυστυχώς στην Κοζάνη ποτέ κανείς δεν κάθισε να συζητήσει σοβαρά για τα προβλήματα στον χώρο του αθλητισμού. Πάντα στο πόδι και όλα γίνονταν με σκοπιμότητα, εξυπηρετώντας ψηφοθηρικές πελατειακές σχέσεις. Τα γνωστά σε όλους «ψηφαλάκια».
Δεύτερη αλήθεια, οι αθλητικές εγκαταστάσεις έχουν ένα κόστος λειτουργίας και συντήρησης, το μεγαλύτερο είναι πάντα το κόστος θέρμανσης (ζούμε σε μια περιοχή που έχει 5 μήνες χειμώνα) και του ανάλογου προσωπικού (το οποίο είναι δύσκολο με τα κυβερνητικά μέτρα να διαθέτει και να προσλάβει ο δήμος).
Τρίτη και μεγαλύτερη αλήθεια είναι πως οι σύλλογοι σήμερα φυτοζωούν και μετά βίας συντηρούνται.
Η επιχορήγηση από την πολιτεία προς τους συλλόγους σταμάτησε. Η επιχορήγηση προς τις ομοσπονδίες μειώθηκε κατά 50% και σε κάποιες ακόμη περισσότερο.
Οι σύλλογοι πλέον θα πρέπει να πληρώνουν παράβολα συμμετοχής στις ομοσπονδίες (εφάπαξ) και σε κάθε αγώνα, γραμματειακές υποστηρίξεις, διαιτητές, κομισάριους, γιατρό, μετακινήσεις και αν είναι σε εθνικές κατηγορίες θα πρέπει να καλύπτουν και το κόστος διαμονής – διατροφής.
Αν όλο αυτά λοιπόν τα αθροίσουμε θα δούμε ότι ένας σύλλογος πλήρης αγωνιστικής δραστηριότητας πρωταθλημάτων από Εθνική κατηγορία μέχρι πρωτάθλημα ηλικιακών κατηγοριών θα πρέπει να έχει κάθε βδομάδα στην διάθεση από 1000 έως 2000 ευρώ το λιγότερο.
Στο σημείο αυτό να αναφέρω πως στην πραγματικότητα ο ¨ΝΤΟΡΟΣ¨ δεν ήταν για ένα 10 ευρω, διότι κάθε ομάδα μέσα στο Σ.Κ. θ έχει 3 με 4 τμήματα σε αγώνα εντός έδρας, συνεπώς δεν είναι ένα το 10ευρω, αλλά 2,3,4, όσα οι εντός εδρας αγώνες και βέβαια εκείνη την ημέρα θα έχει και ανάλογους αγώνες εντός έδρας που σημαίνει μετακινήσεις το λιγότερο, διαμονές με διατροφή «…είμαστε για φυλακή».
Σ΄αυτή λοιπόν την πραγματικότητα που κάποιοι ζητάν 10ευρω για να δώσουν το στάδιο που δεν φτιάξαν αυτοί, αλήθεια ΝΑΙ υπάρχουν δήμοι σε άλλες πόλεις που πραγματικά αντιλαμβάνονται το τι σημαίνει αθλητισμός, αντιλαμβάνονται την οικονομική δυσπραγία των συλλόγων και ΝΑΙ στηρίζουν τον αθλητισμό και δεν προσπαθούν να ανατάξουν τα οικονομικά του δήμου απ΄τον αθλητισμό.
Υπάρχουν δηλαδή δήμοι που ζουν για τον αθλητισμό και δήμοι που θέλουν να ζήσουν απ΄τον (ερασιτεχνικό) αθλητισμό.
Η σημερινή Πρόεδρος του ΟΑΝΠ Κοζάνης με τις αποφάσεις της θέλει να κατατάξει τον δήμο Κοζάνης στους δεύτερους και από μια άξια και καλή νοικοκυρά, μια «μαμά του κόσμου», να γίνει η σκληρή, σιδηρά κυρία του αθλητισμού, αντιμετωπίζοντας αυτόν και τους συλλόγους με Θατσερικό νεοφιλελευθερισμό.
Αγαπητή κα Φτάκα θα μου επιτρέψετε στον επίλογο μου να χρησιμοποιήσω μερικές φράσεις και προτάσεις από το πρωτότυπο κείμενο σας για τα μετεκλογικά δεδομένα, με το οποίο ευχαριστήσατε τους πολίτες που σας τίμησαν με την ψήφο τους και σας εμπιστεύθηκαν να τους εκπροσωπείτε στη νέα δημοτική αρχή.
«…οι εκλογές κι ο αγώνας δε κερδίζονται με τους λίγους αλλά με τους πολλούς. Με όσους, ανεξαρτήτως πολιτικού χρώματος και ιδεολογίας βοήθησαν ο παραπόταμος της προηγούμενης Κυριακής να μετατραπεί προχθές σε βουερό ποτάμι και να παρασύρει στο διάβα του ο,τι σαθρό και αναχρονιστικό είχε οικοδομηθεί στο Δήμο Κοζάνης τα τελευταία 25 χρόνια»
Σας πληροφορώ λοιπόν πως για τους ανθρώπους του αθλητισμού, σαθρό και αναχρονιστικό ήταν το χαράτσι που είχε επιβληθεί για την χρήση των κλειστών γυμναστηρίων για προπόνηση. Με την απόφαση σας πάτε ένα βήμα παραπάνω και το σαθρό και αναχρονιστικό χαράτσι το επεκτείνετε: 1ον στο σύνολο των σταδίων (ανοιχτών κλειστών) και 2ον και στους αγώνες εκτός της προπόνησης,
Αλήθεια οι παράγοντες των αθλητικών συλλόγων, οι ενήλικοι αθλητές, οι γονείς δεν είναι στους πολλούς που κερδίσατε τις εκλογές; Την ψήφο τους την ζητήσατε, γειτονιά, γειτονιά, πόρτα, πόρτα. Και την πήρατε. Την γνώμη τους στο πόδι.
«…Είμαστε ανοιχτοί σε όλους. Απέξω από το χορό πολλά τραγούδια λέγονται. «Αραδιαστείτι στου χουρό». Χωρίς ίχνος αντιπολιτευτικής σκοπιμότητας, αναγνωρίζοντας την στραβοτιμονιά σας, κρατώ το όπλο παραπόδας και σας καλώ να ανακαλέσετε τις τελευταίες αποφάσεις οι οποίες πλήττουν βάναυσα τον αθλητισμό και τον οδηγούν σε λουκέτο.
«…Κανείς δεν πρέπει να λείψει από αυτή την εκστρατεία. Σας χρειαζόμαστε όλους δίπλα μας» «…Όσοι μπορούν, ας έρθουν να εργαστούν στο πλάι μας, εμείς που πιστέψαμε στον εθελοντισμό και τον κάνουμε πράξη 40 τόσα χρόνια, τους θέλουμε συνοδοιπόρους»
¨ Έσω έτοιμος¨ κα Φτάκα να αραδιαστό, ως ένας εκ των όλων στον χορό και να τον σύρω μαζί σας. Όπως και όλοι οι άνθρωποι του αθλητισμού πιστεύω. Διότι όσοι ασχολούμαστε με τα κοινά σε όλες τις εκφάνσεις, αν μη τι άλλο αυτό που ξέρουμε να κάνουμε πολύ καλά είναι ο εθελοντισμός (αλλά δυστυχώς συνοδοιπόρους δεν είχαμε). Μονομερείς διοικητικές αποφάσεις παλεύαμε κι τα τζιόπια μας κσέκζαμι απ του να βάνουμι του χέρι όλου κι ποιο βαθά να βρούμι παράδις, να έχουν κι άλλη διέξοδο τα παιδιά μας πιστεύοντας ότι όλο και κάποιος θα αναφωνούσε σε μια επιτυχία του, για την ΚΟΖΑΝΗ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ!!
Σφόδρα πεπεισμένος ότι ο Αθλητισμός δεν μπορεί να είναι αποτέλεσμα αριθμητικών πράξεων, αλλά αποτέλεσμα κεφαλαιοποίησης της κοινωνίας, θέτω τον εαυτό μου στη διάθεση σας (τόσο εγώ όσο και οι υπόλοιποι άνθρωποι που αγαπούν τον αθλητισμό και ζουν για αυτόν και όχι απ΄αυτόν).
Εδώ είμαστε. Καλέστε μας να ανοίξουμε ένα υγιή διάλογο για το μέλλον του αθλητισμού της Κοζάνης ώστε να σταματήσουν οι αλλεπάλληλοι ¨δυσμενείς χειμώνες¨ και από αυτούς να περάσουμε στην Άνοιξη του Αθλητισμού.
Άρης Βατάλης
Μέλος Δ.Σ. Εθνικός Κοζάνης
Μέλος Δ.Σ. Ένωσης Σωματείων Χειροσφαίρισης Δυτ. Μακεδ.
Πρώην μέλος Δ.Σ. Ομοσπονδίας Χειροσφαίρισης Ελλάδος
Ελληνικός Αθλητισμός Ώρα μηδέν.
Ένα βήμα πριν το λουκέτο, απαιτείται επανασχεδιασμός και αναπροσαρμογή της επιχορήγησης.
Κάτι παραπάνω από αδιέξοδο θεωρείται πλέον η κατάσταση στον ερασιτεχνικό αθλητισμό και ειδικά στις ομοσπονδίες αυτού.
Όπως καταγράφηκε σε πολλά δημοσιεύματα «Η κρίση του ελληνικού αθλητισμού πήρε πλέον και αριθμητική μορφή» χαρακτηρίζοντας τα μηδαμινά ποσά της πολιτείας προς τις αθλητικές ομοσπονδίες. Ποσά τα οποία αντί να συντηρήσουν τουλάχιστον τον ερασιτεχνικό αθλητισμό της χώρας του βάζουν όχι απλά λουκέτο, αλλά οριστική ΤΑΦΟΠΛΑΚΑ.
Οι φωστήρες της «Μπουμπουκιάδας λογικής και του πλεονάσματος πολιτικής» αντί να επεξεργαστούν ένα σχέδιο αντιμετώπισης της κρίσης στον ερασιτεχνικό αθλητισμό, ως αντίδοτο στο να σπάσει το βαρύ πέπλο της απογοήτευσης, της ανασφάλειας, της απαισιοδοξίας και της αβεβαιότητας για τις προοπτικές και το μέλλον των επόμενων γενεών, κοιτούν αριθμούς και κάνουν αφαιρέσεις, περικόπτοντας τους διαθέσιμους πόρους του ερασιτεχνικού αθλητισμού οδηγώντας τον στο θάνατο, όπως όλη την υπόλοιπη κοινωνία, ως τελικό προκύπτων αποτέλεσμα. Ως υπεύθυνος και σώφρων Έλληνας δεν πιστεύω πως η οικονομική κατάσταση της χώρας θα μπορούσε ή θα έπρεπε να αφήσει ανέγγιχτο τον Αθλητισμό. Κάθε άλλο.
Δεν μπορώ όμως και να δεχτώ πως πρέπει να αντιμετωπιστεί ως μια ζημιογόνα ΔΕΚΟ ή υπερχρεωμένος Οργανισμός Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Ο ερασιτεχνικός αθλητισμός ως κομμάτι του πολιτισμού και της παιδείας, αποτελούσε παραδοσιακά την κινητήριο δύναμη και την πηγή ζωής για την ελληνική κοινωνία.
Ως μέλος της ομοσπονδίας χειροσφαίρισης έχοντας συνοδεύσει ως αρχηγός αποστολής την Εθνική γυναικών, σε χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ, την περίοδο κρίσης και προσπάθεια ανασύνταξης της οικονομίας τους, αλλά και την αποφυγή απομόνωσης της χώρας τους και της νεολαίας. Είχαν κορωνίδα της κοινωνίας τους των αθλητισμό και των υποστήριζαν με «νύχια και με δόντια» και όχι να τον απαξιώνουν και να τον διαλύουν, όπως συμβαίνει στην πατρίδα μας.
Πολλοί θα θυμούνται τις μεγαλειώδεις εξαγγελίες και το στίγμα του «ξανθού του μπάσκετ» τότε υπουργού αθλητισμού κατά τα εγκαίνια του κλειστού της Λευκόβρυσης Κοζάνης, (το οποίο σημειωτέων παραμένει ανολοκλήρωτο και κλειδωμένο), για ένα νέο αθλητισμό ο οποίος έμεινε στις εξαγγελίες γιατί προφανώς ήταν μια ακόμη προεκλογική φωτοβολίδα, για να γεμίσουν οι εφημερίδες και της σελίδες τους και τα δελτία ειδήσεων τον χρόνο τους.
Ο Αθλητισμός στο σύνολο του σήμερα χρειάζεται επειγόντως μια επανεκκίνηση τόσο στον τομέα του εξωσχολικού όσο και του σχολικού Αθλητισμού, ο οποίος αποδιαρθρώνεται.
Σε κάθε περίπτωση είναι αναγκαίο, περισσότερο από ποτέ, μία συνολική επαναπροσέγγιση της πολιτικής και των πολιτικών, της αυτοδιοίκησης και των αυτοδιοικητικών για τον Αθλητισμό και όχι με αποσπασματικά μέτρα της λογικής που επικρατεί εδώ και χρόνια της μείωσης των παροχών -επιχορηγήσεων.
Η φετινή μείωση των παροχών θα πλήξει καίρια την αθλητική υποδομή και την ύπαρξη του αθλητισμού της πατρίδας μας. Η εξεύρεση λύσεων ώστε ο αθλητισμός να μην βάλει λουκέτο είναι μονόδρομος. Στο θέμα αυτό πρέπει να υπάρξει στοχευμένη πολιτική, με μέριμνα και αξιοποίηση άλλων πηγών ενίσχυσης.
Δυστυχώς το μεγάλο όπλο ανασυγκρότησης του αθλητισμού και της χώρας που λέγεται ΟΠΑΠ τον πήραμε από το κράτος και τον «δωρίσαμε» στους φίλους χάριν της ιδιωτικοποίησης.
Ένα ουσιαστικό εργαλείο θα μπορούσαν να είναι οι περιφέρειες, αλλά κι αυτές ελέγχονται για τις δαπάνες και πολλά από τα κονδύλια που θα ήθελαν να διαθέσουν, δεν περνούν από το ελεγκτικά όργανα.
Οι δε χορηγίες είναι ανύπαρκτες καθώς με τον ισχύοντα νόμο είναι υπό διωγμό, στον ερασιτεχνικό αθλητισμό.
Η Πολιτεία πρέπει να αναθεωρήσει πλήρως την πρακτική αντιμετώπισης και σχεδίασης του αθλητισμού σε ότι αφορά την ιεράρχηση των προτεραιοτήτων προβολής, στήριξης, χρηματοδότησης και προστασίας στα διάφορα επίπεδα και τους τομείς της Αθλητικής δραστηριότητας, προτάσσοντας την μαζικοποίηση της άθλησης των Πολιτών, της ερασιτεχνικής δημιουργίας, της ανάδειξης και προβολής των αξιών που εκπέμπει ο Αθλητισμός.
Κλείνοντας με κάποιες προτάσεις οι οποίες πιστεύω θα μπορέσουν να διατηρήσουν τον ερασιτεχνικό αθλητισμό και τα στάδια ανοιχτά για τους νέους και τους πολίτες.
-Διαχωρισμό πλέον του ερασιτεχνικού αθλητισμού και του επαγγελματικού (αν καταφέρουμε αυτό, τότε προχωράμε και στον διαχωρισμό κράτους εκκλησίας).
-Υπαγωγή του ερασιτεχνικού αθλητισμού στο υπουργείο παιδείας, με επικεφαλή υφυπουργό αθλητισμού.
-Σύσταση εθνικού συμβουλίου αθλητικού σχεδιασμού, σε συνεργασία με ανάλογα συμβούλια των διοικητικών περιφερειών της χώρας.
-Επαναδημιουργία του Μαζικού Αθλητισμού όπου μέρος των εσόδων θα πηγαίνουν στον ερασιτεχνικό αθλητισμό από τους δήμους που θα υλοποιούν τον Μ.Α. ως επιχορήγηση αυτού ή κάλυψη αναγκών των σωματείων συμμετοχής στα πρωταθλήματα.
-Συγχώνευση ομοσπονδιών μη ολυμπιακών αθλημάτων σε ομοσπονδίες συναφών ολυμπιακών αθλημάτων, ώστε να προκύπτει μεγαλύτερο ποσό επιχορήγησης.
- Εξορθολογισμός των δαπανών ομοσπονδιών, μείωση μελών διοικητικών συμβουλίων.
-Χρηματοδότηση ομοσπονδιών με βάση εγκεκριμένα από την πολιτεία τετραετή αναπτυξιακά προγράμματα, αλλά και ορθής χρήσης των οικονομικών επιχορηγήσεων της ΓΓΑ.
-Τροποποίηση νομοθετικού πλαισίου, για δωρεές, χορηγίες για τις ομοσπονδίες και τα σωματεία, με τα ισχύοντα στον χώρο του πολιτισμού.
-Ανταποδοτικά οικονομικά κίνητρα – οφέλει, για όσους προσφέρουν εθελοντικά υπηρεσίες από τις οποίες προκύπτει οικονομικό όφελος για το άθλημα (διαιτητές, κριτές, γραμματείες).
-Επιβολή εισφοράς (αλληλεγγύης και υποστήριξης του αθλητισμού) στο στοιχηματικό τζίρο, των εταιριών που δραστηριοποιούνται στην χώρα μας.
-Δυνατότητα στις διοικητικές περιφέρειες να συνδράμουν και να υποστηρίξουν οικονομικά ενώσεις ή σωματεία (κάλυψη μέρος αναγκών τους για την συμμετοχή σε πρωτάθλημα).
Είναι λοιπόν αναγκαίο να ξαναδούμε το κόστος του ερασιτεχνικού αθλητισμού, το οποίο δεν ξεπερνά το ποσό ενός καλού επαγγελματία ποδοσφαιριστή ή καλαθοσφαιριστή στην Ελλάδα (11.242.000 η επιχορήγηση στον Ερ. Αθλ. για το 2014 στοιχεία ΓΓΑ).
Πεπεισμένος ότι: Ο Αθλητισμός δεν μπορεί να είναι αποτέλεσμα αριθμητικών πράξεων, αλλά αποτέλεσμα κεφαλαιοποίησης της κοινωνίας.
Κλείνω με την ρήση του Ιωάννη Χρυσάφη αθλητή, εκπαιδευτικό και συγγραφέα (1873 – 1932). «Είναι προτιμότερο αντί για Ολυμπιονίκες, τα εκατομμύρια των Ελλήνων, ελεύθερων και αλύτρωτων, να συρρέουν στο γυμναστήριο για να ασκηθούν».
Άρης Βατάλης
Μέλος Δ.Σ. Εθνικός Κοζάνης
Μέλος Δ.Σ. Ένωσης Σωματείων Χειροσφαίρισης Δυτ. Μακεδ.
Πρώην μέλος Δ.Σ. Ομοσπονδίας Χειροσφαίρισης Ελλάδος
